Fovea centralis to obszar podobny do depresji zlokalizowany w centralnej części siatkówki oka. Tylko komórki stożka znajdują się w dołku centralnym, a każda komórka stożka jest połączona z komórką zwojową. To zanurzenie lub obniżenie w najmniejszej części siatkówki jest miejscem, w którym ma miejsce najostrzejsze widzenie.
Stożkowe komórki znajdujące się w tym obszarze są przyczepione do komórek zwojowych, zapewniając najostrzejsze centralne widzenie w siatkówce, zwane wzrokowym wzrokiem. Komórki stożkowe interpretują przede wszystkim światło czerwone i zielone, a dołka jest odpowiedzialna za widzenie najbardziej szczegółowej wizji ze względu na koncentrację komórek stożka.
Fovea centralis nie zawiera komórek prętowych. Dlatego centralne oglądanie obiektu przy słabym oświetleniu jest trudniejsze, gdy obserwujemy go bezpośrednio. Komórki pręcików dominują w zewnętrznym oku, więc patrzenie po bokach oka ułatwia widzenie obiektów w słabym świetle.
Fova zawiera pigmenty luteiny i zeaksantyny. Oba te pigmenty są żółtymi karotenoidami, które chronią przed intensywnym niebieskim światłem, które może uszkodzić komórki stożka.
Fovea centralis występuje także u innych zwierząt, w tym gadów i ryb. Jedynymi ssakami, które mają anatomię oka w obrębie gałki ocznej są rodzina małpiego ssaka naczelnego.
