Lista silnych kwasów obejmuje kwas chlorowodorowy, kwas azotowy, kwas siarkowy, kwas bromowodorowy, kwas jodowodorowy, kwas chlorowy i kwas nadchlorowy. Dodany do roztworu silny kwas całkowicie jonizuje i traci jeden proton. Jonizacja to proces, w którym związek dzieli się na jony składowe.
Siła kwasu jest związana z jego elektroujemnością, promieniem atomowym, ładunkiem i równowagą. Wyższa elektroujemność, większy promień i większy ładunek dodatni są skorelowane z kwasem o wyższej mocy. Mocne kwasy są określane na podstawie ich siły w stosunku do wytrzymałości jonu hydroniowego. Mocny kwas ma pKa mniejsze niż 1,74, gdzie pKa odnosi się do stałej dysocjacji kwasu. Gdy pKa jest mniejsze niż -1.74, stężenie jonów hydroniowych jest takie samo jak stężenie kwasu w roztworze wodnym.
Kwas, który nie znajduje się na liście silnych kwasów, co oznacza, że ma pKa równy lub większy niż -1.74, nie dysocjuje całkowicie na jony po wprowadzeniu do roztworu. Siła kwasu jest związana z jego kwasowością, znaną jako pH, za pomocą funkcji logarytmicznej. Dysocjację mocnego kwasu można wykazać za pomocą równania.
