Powiedzenie "Słońce nigdy nie zachodzi w Imperium Brytyjskim" oznacza, że Imperium Brytyjskie było kiedyś tak ekspansywne, że zawsze była jakaś jego część, która była słonecznie. Chociaż to samo powiedziano wielu poprzednich imperiów, być może najbardziej prawdziwe dla Imperium Brytyjskiego. W największym stopniu imperium to miało duże udziały w Afryce, Azji, Europie i obu Amerykach.
Po I wojnie światowej, kiedy rząd brytyjski przejął wiele kolonii od utraconych mocarstw centralnych, Imperium Brytyjskie osiągnęło największy poziom, obejmując Kanadę, większą część Karaibów, subkontynent indyjski, Birmę, Australię, Nową Zelandię, wiele wschodniej i południowej Afryki, Egiptu, Sudanu i części Półwyspu Arabskiego i Afryki Zachodniej, a także różnych wysp rozrzuconych po oceanach. Historycy mówią, że około 25 procent ziemskich ziem podlegało brytyjskiej kontroli. Tak więc idea, że słońce nigdy nie zachodzi, była w pewnym sensie prawdziwa: jakaś część Imperium zawsze doświadczała światła dziennego. Jednak powiedzenie miało również bardziej symboliczne znaczenie: pomysł, że Imperium Brytyjskie było wiecznym systemem, że nigdy nie doznałby spadku. Ten aspekt powiedzenia nie był prawdziwy: w ciągu kilku lat 1919 r. Egipt i Irlandia były niepodległe, a do 1970 r. Prawie całe niegdyś potężne imperium utworzyło niepodległe narody.
