Ustawa pieczętująca nakładała podatek na wszystkie dokumenty prawne w koloniach amerykańskich. Została przyjęta przez brytyjski parlament 22 marca 1765 r. Podatek nie ograniczał się do dokumentów; obejmował każdą formę zadrukowanego papieru. Gazety, licencje i wszystkie formy publikacji również były opodatkowane.
Brytyjczycy przyjęli ustawę o stempelach, aby pomóc spłacić długi, które zaciągnęli podczas wojny siedmioletniej. Przychody z ustawy o pieczęci miały również na celu rekompensatę wydatków na obronę spowodowanych obroną zachodniej granicy kolonii. Ostatecznie został uchylony 18 marca 1766 r.
