Siostrzane chromatydy poruszają się, ponieważ mikrotubule kinetochor przyczepiają się do nich podczas metafazy i skracają się podczas anafazy. W miarę jak skracają się, mirokrotubuły wciągają każdą siostrzaną chromatydę w przeciwny biegun komórki, zapewniając, że tylko jedna kopia DNA jest obecne w każdej komórce potomnej.
Mitoza rozpoczyna się po zakończeniu faz interfazy, a materiał jądrowy komórki jest replikowany. Pierwsza faza mitozy nazywa się profaza, podczas której DNA replikowane skrapla się w ciało w kształcie litery X. Kolejna faza nazywa się prometafazą; podczas tego etapu błona jądrowa rozpada się na pęcherzyki, co pozwala mikrotubulom wtargnąć w przestrzeń jądrową komórki.
Metafaza następuje po prometafazie, kiedy chromosomy zaczynają się wyrównywać na równiku komórki, a mikrotubule z każdego bieguna dołączają do kinetochorów chromosomów. Anafaza jest następną fazą i oznacza oddzielenie chromatyd siostrzanych. Jest on podzielony na dwie części: anafazę A, podczas której mikrotubule kinetochoru skracają i przyciągają siostrzane chromatydy w kierunku każdego oddzielnego bieguna, oraz anafazę B, podczas której astralne mikrotubule oddzielają bieguny jeszcze bardziej, oddzielając siostrzane chromatydy jeszcze bardziej.
Dwie ostatnie fazy to telofaza i cytokinezy. W telofazie wrzeciono mitotyczne rozpada się po chromatydach docierających do ich oddzielnych biegunów. Podczas cytokinezy komórka dzieli się na pół po utworzeniu bruzdy rozcinającej, która dzieli komórkę na dwie części, co oznacza koniec podziału komórki i utworzenie dwóch komórek potomnych.
