Fale oceaniczne są wyrazem energii poruszającej się w wodzie. Najczęstsze fale oceanu są spowodowane wiatrem powierzchniowym popychającym wodę w kierunku lądu. Aktywność sejsmiczna może również powodować fale, takie jak tsunami stworzone przez podmorskie trzęsienia ziemi lub osunięcia ziemi. Prądy podwodne mogą również wpływać na tworzenie fal, powodując niewielkie oscylacje w głębi oceanu, które mogą nasilić się, gdy fale zbliżą się do linii brzegowej.
Na otwartym oceanie fale nazywa się falami. Są one odpowiedzialne za ruch statków na morzu w górę iw dół i są one spowodowane resztkową energią kinetyczną, która utrzymuje się w wodzie morskiej. W miarę jak fale docierają do płytszej wody, podnosząca się dno oceanu obklesza dolną część fali, powodując wzmocnienie górnych partii. W końcu fala staje się zbyt wysoka, by utrzymać się sama, i załamuje się lub ulega awarii. Właśnie dlatego tsunami może wystartować zaledwie metr lub dwa wysoko w głębokim oceanie i wznieść się do poziomu zagrożenia życia po uderzeniu w linię brzegową.
Wysoki i niski przypływ to w rzeczywistości fale, powstałe w wyniku oddziaływania pól grawitacyjnych Księżyca i Słońca. Naciąg tych ciał niebieskich tworzy wybrzuszenia w oceanie, a gdy Ziemia się obraca, wybrzuszenia tworzą fale, skutecznie podnosząc i obniżając poziom wody.
