Jod ma zastosowania żywieniowe, lecznicze i chemiczne. Jod jest składnikiem różnych produktów farmaceutycznych, farb drukarskich, barwników, chemikaliów fotograficznych, pasz dla zwierząt i katalizatorów przemysłowych. Jod jest błyszczącą, czarną, błyszczącą substancją krystaliczną, rozpuszcza się w alkoholu, tworząc roztwór antyseptyczny.
Głównym źródłem jodu jest woda morska, w której występuje w stężeniu około 0,05 części na milion. Komercyjna produkcja jodu odbywa się poprzez ekstrakcję pary jodu z przetworzonej solanki, uwalnianie jodanu z rud azotanowych lub wymianę jonową w solance.
Jod jest niezbędnym składnikiem ludzkiego ciała. Pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu tarczycy w produkcji hormonów tarczycy. Ludzie otrzymują jod z pożywienia. Ilości jodu w żywności są jednak bardzo małe, co wymaga suplementacji, co osiąga się przez jodowanie soli kuchennej.
Nieodpowiedni jod w ludzkim ciele powoduje, że tarczyca pracuje ciężej, co prowadzi do powiększenia tarczycy w szyi, co jest oznaką wola. Niedobór jodu może również prowadzić do niepłodności u kobiet i obniżonej odporności. Niektórzy badacze sugerują, że niedobór jodu zwiększa ryzyko raka tarczycy i innych nowotworów.
Bernard Courtois odkrył jod w 1811 roku, próbując wydobywać potas z wodorostów. Po ekstrakcji potasu z wodorostów dodawał kwas siarkowy do pozostałej cieczy. Fioletowe kryształy powstałe w wyniku tej procedury pomogły nadać temu elementowi nazwę. Greckie słowo iodes oznacza fiolet.
Jod jest lekko toksyczny i może być niebezpieczny w dużych ilościach. Czysty jod działa drażniąco na skórę, a opary powodują podrażnienie oczu.
