Słabe praktyki rolne, wylesianie i nadmierne wypasanie zwierząt to tylko niektóre z przyczyn wyczerpania się składników pokarmowych w glebie. Te działania ostatecznie prowadzą do erozji gleby, zalania, zasolenia i pustynnienia, czyli wtedy, gdy gleba traci 10 procent jego wydajności.
Istnieje wiele czynników, które przyczyniają się do globalnego problemu wyczerpywania się składników pokarmowych w glebie, ale jednym z największych jest stosowanie nieodpowiednich procesów rolnych. Poprzez zastosowanie toksycznych pestycydów i herbicydów patogenne mikroorganizmy działają jak plaga, zanieczyszczając glebę i hamując wzrost roślin. Rosnące rośliny na stromych stokach również znacznie obniżają jakość gleby.
Nawadnianie może powodować podmokłość, czyli przesycenie gleby. Podlewanie wodą usuwa składniki odżywcze z gleby i szkodzi korzeniom roślin poprzez denitryfikację. Innym skutkiem rolnictwa jest zasolenie lub nagromadzenie soli w glebie. Niedobór składników pokarmowych w glebie ma bezpośredni wpływ na zdrowie ludzi, ponieważ badania wykazują zmniejszającą się wartość odżywczą owoców i warzyw na przestrzeni lat.
Rośliny i roślinność zapewniają mechanizm ochrony przed erozją gleby otaczającej ich korzenie. Gdy nadmierny wypas zwierząt gospodarskich, zagospodarowanie terenu lub hodowla zmniejszają ilość zalesień, erozja zachodzi w przyspieszonym tempie. W wyniku działalności człowieka erozja gleby następuje w znacznie szybszym tempie niż tworzenie gleby.
