Słabe elektrolity są głównie cząsteczkami po rozpuszczeniu w roztworze. Wynika to z faktu, że słaby elektrolit wytwarza bardzo mało jonów po umieszczeniu w roztworze, a jedynie częściowo się od niego oddziela.
Słabe związki elektrolitowe zazwyczaj składają się z polarnych wiązań kowalencyjnych. Te typy wiązań powstają, gdy dwa atomy dzielą elektrony równomiernie, zamiast zyskiwać lub tracić elektron, jak ma to miejsce w wiązaniu jonowym. Wiązania kowalencyjne zwykle tworzą słabe kwasy lub zasady, co oznacza, że mają wartość pH zbliżoną do neutralnej (7). Najsilniejszym i najczęstszym wiązaniem kowalencyjnym jest H2O (woda). Inne przykłady obejmują amoniak i fluorowodór.
Mocne kwasy lub zasady, takie jak kwas chlorowodorowy lub wodorotlenek magnezu, będą raczej jonami niż molekułami umieszczonymi w roztworze, co da im dodatni lub ujemny ładunek.
