Diabły tasmańskie są mięsożerne, ale są bardziej skłonne do zmiatania zwierząt, które już zginęły, niż do samodzielnego zwalczania ofiar. Przeważnie jedzą zwłoki innych torbaczy, chociaż konsumują także owce i króliki.
W przeszłości diabły tasmańskie mogły polegać na padlinach zabitych przez wilki tasmańskie. Niestety, wilk tasmański lub tyloacynę wymarły od 1936 roku. Badania od momentu, w którym tyloacyna jeszcze żyła, wskazywały, że zjadła ona tylko ostatnie zabójstwa, dając diabłu tasmańskiemu niszę w spożywaniu resztek. Diabły tasmańskie potrafią konsumować nie tylko ciało, ale także futro i kość, dzięki czemu są dobrze przystosowane do jedzenia resztek z innych mięsożernych zwierząt. Kiedy diabły tasmańskie polują na zdobycz, polują głównie na małe zwierzęta, w tym na ptaki, jaszczurki, owady i inne torbacze, takie jak kozły. Rolnicy uważają je za drapieżniki żywego inwentarza.
