Tubeworm zjada, a raczej pobiera swoją energię i odżywianie, z symbiotycznych mikroorganizmów, które żyją w wyspecjalizowanym organie gąbczastym w swoim ciele. Dostarcza tym mikroorganizmom związków węglowych absorbowanych z wody oceanicznej które nie mają pochodzenia biologicznego. Zamiast tego pochodzą z otworów w dnie morskim.
Tubomotom brakuje jamy ustnej, jelit lub odbytu, ponieważ one same nie jedzą. Używają swoich końcówek, zwanych piórami, które rozciągają się od końców ich tub, aby wchłonąć zarówno niezbędne związki, jak i tlen dla swoich symbiot. Symbiozy żyją w wyspecjalizowanych komórkach krwi w organach zwanych troposomami. Po ustabilizowaniu się tubewormy nigdy nie poruszają się ponownie od miejsca, w którym kotwiczą się, a niektóre nawet wyrastają z korzenia, aby się tam utrzymać. Korzenie te są czasem wykorzystywane do wydalania odpadów chemicznych do otaczającego osadu. Niektóre gatunki żyją w pobliżu zimnych chemicznych otworów w dnie morskim, podczas gdy inne żyją w pobliżu gorących otworów wentylacyjnych. Gatunki w pobliżu gorących otworów muszą tolerować bardzo szeroki zakres temperatur, z różnicami rzędu dziesiątków stopni na całej długości ich ciał. Większość ich ciał jest chroniona przez rurkę wykonaną z chityny, materiału białkowego, który może być twardy lub skórzasty, w zależności od gatunku.
