Płyty tektoniczne przesuwają się poziomo obok siebie na granicach transformacji zarówno w ruchu poślizgu, jak i asymistycznym. Trzęsienia ziemi i tsunami pojawiają się, gdy płyty blokujące nacisk w strefie uderzeniowej zrywają się nagle. Aktywność wulkaniczna, choć powszechna na zbieżnych i rozbieżnych granicach, występuje rzadko w granicach transformacji.
Większość granic transformacji istnieje na dnie oceanu jako krótkie pęknięcia prostopadłe do i łączące dwa odcinki rozgraniczającego grzbietu. Te granice transformacji są miejscem płytkich trzęsień ziemi. Przekształcenia graniczne między masami kontynentalnymi i płytami oceanicznymi wydają się być znacznie dłuższe i powodują bardziej poważne trzęsienia ziemi. Usterka San Andreas jest granicą transformacji w sieci uskoków na styku płyty North American Plate i Pacific Plate. Łączy dwie rozbieżne krawędzie graniczne, South Gorda - Juan de Fuca - System Ridge Ridge i wschodni Pacyfik.
Granice transformacji wykazują pełzanie błędów, powolny ruch płyt względem siebie w przypadku braku blokady. Uszkodzenie pełzania występuje w pobliżu powierzchni z powodu niższych ciśnień między płytkami i smarowania z gliny i wody deszczowej. Ogólnie rzecz biorąc, asejyczne obszary pełzania powodują trzęsienia ziemi, gdy blokowanie istnieje na głębszych powierzchniach. Nacisk na zablokowane skały z powyższego ruchu łamie zamki i powoduje nagły poślizg, przesuwając względną pozycję płyt na granicy.
