Przy rozbieżnych granicach ziemskie płyty tektoniczne odrywają się od siebie. Kontrastuje to z zbieżnymi granicami, w których blachy kolidują lub łączą się ze sobą. Rozbieżne granice istnieją zarówno na dnie oceanu, jak i na lądzie.
Ziemia ma kilka głównych płyt tektonicznych, które są sekcjami nieprzerwanej skorupy. Płyty te są ciągle w ruchu i składają się głównie z litej skały. Łącznie te płytki tworzą zewnętrzną powłokę Ziemi, którą nazywa się litosferą. Gdy ruch płyt tektonicznych powoduje oderwanie się dwóch płytek od siebie, mówi się, że istnieje granica rozbieżności.
Rozbieżne granice, które rozwijają się w oceanie, prowadzą do powstania gór i wulkanów, zgodnie z National Geographic. Dzieje się tak, ponieważ magma z głębi Ziemi wznosi się w punkcie rozbieżnych granic i tworzy nową skorupę.
Kiedy na lądzie pojawia się rozbieżna granica, prowadzi to do powstania doliny znanej jako szczelina. Jednym z przykładów rozbieżnych granic, które występują na lądzie, jest Wielka Dolina Szczeliny. Ta rozbieżna granica ciągnie kontynent Afryki w dwóch różnych kierunkach. Ostatecznie ta konkretna granica spowoduje rozbicie kontynentu na dwie odrębne masy lądowe.
