Według Royal Society of Chemistry, siarczan miedzi staje się odwodniony i zmienia właściwości fizyczne, gdy jest podgrzewany. Kolor, jak również skład tego pierwiastka zmieniają się po zastosowaniu ciepła.
Siarczan miedzi ma zazwyczaj kolor niebieski. Z tego powodu czasami nazywana jest niebieską miedzią. Kiedy siarczan miedzi jest podgrzewany, szybko zmienia się w czysty biały kolor, który nie ma w sobie koloru niebieskiego. Woda również pochodzi z siarczanu miedzi i może funkcjonować tak, jak zwykle działa jakikolwiek inny typ wody.
Kiedy siarczan miedzi staje się gorący, zaczyna się odwadniać. Zmienia to również wygląd elementu i może stać się mniej trwały i bardziej w postaci proszku niż wcześniej. Ponieważ jest to substancja odwodniona, nie zawiera w sobie dużo wody, która może utrzymać ją w stałym kształcie lub formie.
Siarczan miedzi odwodniony ma możliwość ponownego uwodnienia. Wodę, która wyszła z siarczanu miedzi, gdy była odwodniona, można dodać z powrotem do materiału, a siarczan miedzi będzie mógł powrócić do pierwotnej postaci. Wodę z innych źródeł można również dodać do siarczanu miedzi, aby stała się ponownie niebieska i stała.
