Chociaż powszechnie uważa się, że bakteria przenoszona przez pchły spowodowała Czarna Śmierć, znana również jako Czarna Plaga, najnowsze badania epidemiologiczne sugerują, że przyczyną była rozprzestrzeniająca się w powietrzu infekcja rozprzestrzeniająca się przez kichanie, kaszel i dotyk. /strong> Pochodząca z Dalekiego Wschodu dżuma w Europie najpierw uderzyła w Turcję i kilka wysp śródziemnomorskich, a następnie przeniosła się do północnych portów Morza Śródziemnego i przetoczyła się na północ.
Pierwsza runda czarnej dżumy w Europie rozpoczęła się w 1346 r. i trwała do około 1353 r. W jej wysokości od 1348 r. do 1350 r. choroba zabiła około 1,5 miliona Europejczyków, z całkowitej populacji europejskiej wynoszącej około 4 miliony. W niektórych rejonach, szczególnie tam, gdzie ludzie byli zatłoczeni lub gdzie niedożywienie i słaba higiena powodowały, że byli podatni na choroby, liczba ofiar śmiertelnych była znacznie wyższa. W Londynie choroba wiosną 1349 roku zabiła około 60 procent całej populacji.
Chociaż to, dlaczego Czarna Śmierć zakończyła się, jest nieznane, prawdopodobnie było to połączenie kwarantanny, poprawy higieny i migracji z ośrodków chorobowych. Ponieważ zginęło tak wielu chłopów i robotników, następstwa dżumy wywołały kaskadę zmian społecznych i zakłóceń. Chłopi, obecnie rzadka grupa, mogli i wymagali lepszej płacy i leczenia. Cudzoziemcy, Romowie, Żydzi i inni byli często oskarżani o Czarną Śmierć i prześladowani, zwłaszcza w okresach, kiedy plaga powróciła do spustoszenia w Europie. Jednak nigdy więcej nie poniosło tak dużego żniwa życia.