Karol Wielki zdobył sławę za utrwalenie królestwa Franków, a następnie podbił Saksonię w krwawych seriach 18 bitew, ale po jego śmierci jego Święte Cesarstwo Rzymskie przeszło na jego syna Ludwika Pobożnego. Po Louis ' przemijając, imperium rozdzieliło się na trzech synów Louisa, Karola Łysego, Ludwika Niemieckiego i Lothaira, który był początkiem rozwoju mniejszych narodów w średniowiecznej Europie.
Po pokonaniu Saksonów, Karol Wielki zmusił katolicyzm do nawrócenia na tych, których pokonał, zabijając tych, którzy się nie podporządkowali. Po umocnieniu swojej władzy, biorąc koronę Świętego Cesarstwa Rzymskiego w Boże Narodzenie rano w 800 roku, ustanowił nowy standard monetarny, czyniąc wątrobę (funt) o wartości 20 sous (później szylingi) i 240 denarów (które staną się pensami) . Rozdzielił imperium na 350 okręgów, każdy z własnym sądem, i ustanowił "wysłanników Pana", aby zapewnić lojalność na jego ziemiach.
Za panowania Karola Wielkiego uważa się renesans karoliński, ponieważ sztuka, literatura, nauka i architektura zaczęły kwitnąć po raz pierwszy od stuleci. Uczeni skopiowali i zapisali wiele klasycznych dzieł z łaciny. Podczas gdy wielkość imperium zmniejszyłaby się, koncepcja silnych scentralizowanych instytucji w Europie nigdy nie zniknąłaby ponownie, tak jak to miało miejsce po upadku Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego.
