Według Mayo Clinic dieta o niskiej zawartości błonnika jest innym terminem zalecanym dla diety o niskiej zawartości błonnika. Wskazuje, że schemat żywieniowy jest ograniczony w żywności, która może zepsuć trawienie i stworzyć masę jedzenia. Ten rodzaj diety jest ogólnie zalecany dla osób, które mają zatkany przewód pokarmowy, być może w wyniku guza jelitowego lub choroby zapalnej. Dieta o niskiej zawartości błonnika ogranicza żywność o zawartości włókna przekraczającej 1 gram na porcję.
Klinika Mayo wymienia produkty, których należy unikać na diecie ubogobłękitnej, w tym makarony i pieczywo pełnoziarniste, pieczywo pełnoziarniste i zboża, ryż brązowy i dziki, owies, jęczmień, komosa ryżowa, surowe owoce i warzywa, nasiona i orzechy, popcorn, suszona fasola i soczewica, orzech kokosowy, suszone owoce i sok z suszonych śliwek. Niektóre bezpieczniejsze alternatywy to białe pieczywo i makarony, biały ryż, krakersy, konserwy i gotowane owoce bez skórek i nasion, soki warzywne i owocowe z niemal zerową pulpią, jaja, tofu, mięso, które zostało dobrze zmiękczone i kremowe masło orzechowe.
Klinika Mayo dodaje, że metody gotowania mogą również wpływać na to, jak łatwo organizm może strawić niektóre produkty spożywcze. Na przykład pieczenie, smażenie lub grillowanie żywności ma tendencję do ich wysychania i sprawia, że są bardziej solidne. Najlepsze metody gotowania dla diety o niskiej zawartości błonnika to: gotowanie, kłusownictwo, duszenie, gotowanie na parze i duszenie, ponieważ pomagają one zmiękczyć jedzenie.