"Federalista nr 78" to esej napisany przez Alexandra Hamiltona, wyjaśniający jego poglądy na temat właściwej struktury i roli władzy sądowniczej w demokracji konstytucyjnej. Esej ten miał ogromny wpływ i wiele pomysłów przedstawionych przez Hamiltona w eseju stało się częścią Konstytucji Stanów Zjednoczonych.
W "Federalistycznym numerze 78" Hamilton wyjaśnia, że sądownictwo powinno działać jako kontrola konstytucyjnej władzy prawodawczej poprzez ustalenie, czy ustawy uchwalone przez Kongres są zgodne z uprawnieniami przyznanymi im przez Konstytucję USA. W systemie Hamiltona sądy mogą unieważnić prawo, które uznają za niekonstytucyjne. Hamilton nalegał, aby sądownictwo było całkowicie odrębne od dwóch pozostałych działów rządu, władzy ustawodawczej i wykonawczej. Hamilton omówił także długość kadencji sędziego federalnego. Uważał, że sędziowie, po mianowaniu, powinni pozostać w biurze tak długo, jak długo wykazują "dobre zachowanie", chociaż pozostawia on definicję dobrego zachowania nieokreśloną. Większość pomysłów omawianych w niniejszym dokumencie została włączona do konstytucji Stanów Zjednoczonych i konstytucji wielu państw.
"Federalista nr 78" to tylko jeden z 85 esejów zawartych w "The Federalist Papers", które były serią dokumentów napisanych przez Hamiltona, Jamesa Madisona i Johna Jaya. Prace te stanowiły podstawę Konstytucji i stanowiły podstawę do ratyfikacji.
