"Robinson Crusoe" dotyczy poszukiwacza przygód, który rozbija się na bezludnej wyspie. Książka została napisana przez Daniela Defoe i po raz pierwszy opublikowana w 1719 roku.
Robinson Crusoe był rozbitkiem po ciężkiej burzy. Był jedynym ocalałym i natychmiast zaczął budować schronienie i szukać pożywienia dla przetrwania. Próbował ocalić jak najwięcej od rozbitego statku i uratować rzeczy, które uważał za użyteczne. Zaczął pisać w czasopiśmie, aby móc pamiętać, co się z nim stało, gdy był na wyspie. Nauczył się wielu przydatnych umiejętności, w tym rybołówstwa i rolnictwa. Podczas swojej podróży na wyspę Crusoe zaczął rozmawiać z Bogiem i przewartościowywać swoje wierzenia religijne.
Po 15 latach spędzonych na wyspie Crusoe odkrył ślady stóp na piasku, ale żadnych śladów ludzi. Wiele lat później zauważył kanibali na wyspie. Zauważył je ponownie jakiś czas później i zauważył, że ofiara ucieka. Crusoe przypuszczał, że ofiara przeżyła katastrofę, którą zauważył wcześniej w tym roku. Crusoe uratował go, nazwał go piątkiem i nauczył go mówić po angielsku.
Crusoe i piątek zostali ostatecznie uratowani z wyspy po tym, jak pomogli kapitanowi statku uciec przed buntem. W Anglii Crusoe odkrył, że jest bogaty. Ożenił się i miał troje dzieci, ale Crusoe nadal chciał kontynuować swoje przygody.
