Gazy obojętne, zwane także gazami szlachetnymi, to argon, hel, neon, krypton, ksenon i radon. Gazy obojętne znajdują się w grupie 18, znajdującej się po prawej stronie układu okresowego.
Według University of California Davis Henry Cavendish jako pierwszy odkrył gazy obojętne w 1875 roku przez chemiczne usunięcie całego tlenu i azotu z pojemnika z powietrzem. Kiedy skończył, niewielki procent objętości gazu nie reagował, były to gazy obojętne. William Francis odizolował później gazy, rozpuszczając minerały uranu w kwasie. Ci chemicy przygotowali scenę dla innych do odkrycia i nazwania poszczególnych gazów z grupy 18 układu okresowego.
Nazywa się je gazami obojętnymi, ponieważ są one wyjątkowo niereaktywne, ponieważ ich powłoki walencyjne są wypełnione, co oznacza, że zwykle nie tworzą wiązań chemicznych z innymi pierwiastkami. Gazy szlachetne są wyjątkowo stabilne; rzadko zyskują, tracą lub współdzielą elektrony. W standardowych warunkach wszystkie gazy szlachetne zachowują się podobnie. W normalnych warunkach wszystkie są gazami monotomicznymi, co oznacza, że składają się z jednego atomu. Mają słabe siły międzyatomowe, co powoduje bardzo niskie temperatury topnienia i wrzenia w porównaniu z innymi pierwiastkami. Wszystkie są bezwonne, bezbarwne i niepalne.
