Wartość pKa dla niebieskiego błękitu bromotymolowego wynosi 7.10. Błękit bromotymolowy to duży związek chemiczny o wzorze cząsteczkowym C27H28Br2O5S i masie molowej 624,38 gramów na mol. Ma temperaturę topnienia 202 stopni Celsjusza. Jest sprzedawany w postaci stałej, ale jest zmieszany z wodorotlenkiem sodu i wodą lub etanolem, aby wytworzyć użyteczny roztwór.
Podobnie jak inne związki z wieloma sprzężonymi wiązaniami podwójnymi, błękit bromotymolowy jest barwny w niektórych roztworach. Ta funkcja pozwala na stosowanie go jako roztworu wskaźnika pH. Większość cząsteczek niebieskiego bromotymolu jest protonowana, gdy pH spada poniżej 6,0, powodując, że roztwór staje się żółty. Gdy pH roztworu zawierającego błękit bromotymolowy wzrośnie powyżej 7,6, większość cząsteczek niebieskiego bromotymolu przestanie być protonowana, a roztwór zmieni się z żółtego na niebieski.
Ze względu na zakres pH, na który reaguje błękit bromotymolowy, najlepiej stosować go jako wskaźnik słabych kwasów i zasad, takich jak kwas węglowy i amoniak. Błękit bromotymolowy można również stosować w mikroskopii jako plamę do szkiełek.
Medycznie błękit bromotymolowy stosuje się w położnictwie jako wskaźnik przedwczesnego pęknięcia worka owodniowego, który może być śmiertelny dla płodu, jeśli pęknięcie nie zostanie wcześnie zrealizowane i naprawione.
