Prawo serca Starlinga, które w rzeczywistości jest prawem Franka-Starlinga, pokazuje, że objętość wyrzutowa serca rośnie wraz ze wzrostem objętości krwi wypełniającej serce, nawet jeśli wszystko inne pozostaje takie samo. Prawo zostało nazwane na cześć dwóch różnych fizjologów, Otto Franka i Ernesta Starlinga.
Prawo serca ma kilka nazw, w tym prawo szpaków, mechanizm Franka-Starlinga i prawo serca Maestriniego. Prawo i jego badania były inspirowane pracą Maestriniego cztery lata przed stworzeniem prawa serca. Maestrini rozpoczął pracę w 1914 roku, podczas gdy Frank i Starling budowali swoje prace nad nim w 1918 roku. Wielu ludzi uważa, że Maestrini powinien był zdobyć więcej uznania za pracę, którą włożył w badania przed laty.