Przykładem formularza personalnego byłaby aplikacja, z której firma korzysta w przypadku potencjalnych wnioskodawców. Biodata składa się z faktycznych informacji na temat ogólnych doświadczeń życiowych i związanych z zatrudnieniem, a także pytań dotyczących wartości, opinie i postawy, które ujawniają więcej informacji o respondencie.
Jedną z przyczyn popularności form personalizacyjnych w funkcjach kadrowych jest to, że odpowiedzi na temat przeszłych zachowań dostarczają przydatnych prognoz dotyczących przyszłego postępowania. Uważa się, że instrumenty te są bardziej przydatne niż inwentaryzacje zainteresowań i osobowości, ponieważ zawierają rzeczywiste zachowania z przeszłości, a nie osobiste spekulacje na temat możliwych zachowań.
Wiele formularzy personalnych zaczyna się od pytań obiektywnych, aby stworzyć poziom komfortu dla respondenta. Podstawowe informacje, takie jak imię i nazwisko, adres i inne dane kontaktowe, a także pytania o uprawnienia do pracy w danym kraju często się pojawiają. Następnie forma staje się bardziej narracyjna, ponieważ respondent wskazuje historię edukacji i zatrudnienia, a także listy osiągnięć w obu tych ustawieniach. Na koniec, prosząc respondenta o wyjaśnienie wyboru pozycji we wniosku, wyjaśnienie wszelkich stosownych umiejętności i odpowiedzi na pytania oparte na problemach obejmujące obszary, których wymagałoby stanowisko, zapewnia najwyższy poziom subiektywnego wkładu ze strony respondenta, i to właśnie ta sekcja daje potencjalnym pracodawcom najbardziej przydatne informacje prognostyczne.
