Proces koalescencji kolizyjnej jest procesem zwiększania się rozmiarów chmur przez kolizję i koalescencję. Kiedy kropelki wpadają na siebie nawzajem, nazywa się to kolizją, a gdy się sklejają, to się nazywa koalescencją .
Krople chmur muszą powiększać się miliony razy, aby stać się kroplami deszczu. Krople deszczu tworzą się w ciepłych chmurach wyłącznie przez proces koalescencji kolizyjnej. Jednak proces ten ma niewielkie znaczenie w chmurach, w których temperatury są poniżej zera.
Kropelki mogą się tylko łączyć lub łączyć, jeśli mają przeciwny ładunek elektryczny; w przeciwnym razie po prostu odbijają się nawzajem. Gdy kropelki stają się większe i cięższe, zaczynają spadać przez chmurę. Większe krople spadają szybciej i zbierają mniejsze krople podczas opadania, powodując, że krople stają się jeszcze większe.
Chmury o temperaturach poniżej zera używają procesu Bergerona do zwiększania rozmiaru kropelek. Proces ten został po raz pierwszy zaproponowany przez Tor Bergeron na początku lat dwudziestych. W procesie tym kryształy lodu tworzą się wysoko w chmurach i zwiększają swoją wielkość poprzez przyciąganie pary wodnej. Gdy kryształy lodu stają się wystarczająco duże, aby spaść w kierunku powierzchni Ziemi, przechodzą przez niższą, cieplejszą część chmury i stają się jeszcze większe.
