Podstawową funkcją zastawki odźwiernikowej jest uniemożliwienie przedostaniu się niestrawionych lub dużych cząstek jedzenia do jelita. Jest to zawór w kształcie stożka, który łączy koniec żołądka z początkiem małego jelito.
Zawór odźwiernika składa się z odźwiernika odźwiernika, który łączy się z żołądkiem, oraz odźwiernika, który prowadzi do górnego odcinka jelita cienkiego. Kiedy zawór kurczy się, zatrzymuje pokarm w żołądku, gdzie soki trawienne łączą się, by rozbić cząstki. Po prawidłowym podziale żywności zawór otwiera się i umożliwia pokarmowi przedostanie się do górnych obszarów jelita cienkiego. Wyściółka błony śluzowej zastawki wydziela niezbędne soki żołądkowe, które zapobiegają powracaniu treści jelitowej do żołądka podczas skurczów jelit.
Tkanka mięśniowa zastawki umożliwia jej otwieranie lub zamykanie, co jest niezbędne do umożliwienia lub zatrzymania cząstek jedzenia podczas procesu trawienia. Mięśni jest zwykle zrelaksowany i otwarty, aby przenieść małe cząstki żywności do górnej części jelita cienkiego. Gdy małe jelito przyjmuje zbyt dużo pokarmu, wywiera presję na odźwiernik, co powoduje, że zawór kurczy się i zamyka. Zamknięcie zaworu zapobiega refluksowi kwasu, uniemożliwiając ponowne wchodzenie cząstek do żołądka.
