Fuzja protoplastów polega na połączeniu dwóch komórek roślinnych w celu utworzenia jednej komórki z wieloma jądrami. Spontaniczna fuzja następuje w degradacji ściany komórkowej przez enzymy, gdy sąsiednie komórki rozszerzają się i naciskają jeden na drugi. Zjawisko to skutkuje komórkami z dwoma lub więcej jądrami.
Fuzja protoplastów może być spowodowana przez środki mechaniczne, chociaż może to spowodować uszkodzenie protoplastów. Ta metoda łączenia protoplastów obejmuje po prostu nacisk dwóch komórek roślinnych razem bez chemicznych środków utrwalających. Niektóre protoplasty mogą być łatwo połączone razem z delikatnym uderzaniem w szkiełko depresyjne, gdy znajduje się w roztworze enzymu.
Istnieją różne metody chemiczne do indukowania chemicznego protoplastów w celu ich połączenia. Te zabiegi mają na celu stworzenie protoplastów o przeciwnie naładowanych powierzchniach, ponieważ izolowane protoplasty są często ujemnie naładowane i odpychają się nawzajem. Metody chemiczne obejmują użycie roztworu azotanu sodu do zawieszenia protoplastów lub zastosowanie roztworu jonów wapnia. Roztwór o wysokim pH jest również stosowany do chemicznego wywoływania fuzji. Wiele z tych metod obejmuje początkowe wirowanie protoplastów, zawieszenie w roztworze, drugie wirowanie, a następnie łaźnię wodną przez 30 minut. Elektryczna stymulacja protoplastów jest również metodą indukowania fuzji i może prowadzić do powstania "łańcucha perełkowego" komórek. Niskie natężenie pola elektrycznego powoduje, że protoplasty układają się zgodnie z biegunami dielektroforetycznymi, a następnie topią się.
