Przeniesienie genetycznej wiadomości z DNA na mRNA nazywa się transkrypcją. Transkrypcja zachodzi w jądrze komórki. Polimeraza RNA jest enzymem, który katalizuje proces transkrypcji.
Pierwsza część transkrypcji nazywa się inicjacją. Czynnikami transkrypcyjnymi są białka wiążące się z cząsteczką DNA w celu zainicjowania transkrypcji. Polimeraza RNA następnie wiąże się z DNA w regionie zwanym promotorem poprzez wiązanie z czynnikami transkrypcyjnymi. Dwuniciowa cząsteczka DNA rozpina się w celu odsłonięcia regionu DNA, który ma być skopiowany.
Nukleotydy dodaje się w celu utworzenia cząsteczki mRNA w następnym etapie zwanym wydłużeniem. Nukleotydy mRNA łączą się z nukleotydami na DNA, pojęcie to nazywa się komplementarnym parowaniem zasad. Nukleotydy są budulcami DNA i RNA i składają się z grupy fosforanowej połączonej z cukrem związanym z jedną z czterech zasad azotowych. Cztery zasady azotowe tworzące DNA to adenina, tymina, guanina i cytozyna, natomiast podstawami tworzącymi RNA są adenina, guanina, cytozyna i uracyl. W DNA adenina wiąże się tylko z tyminą, a guanina wiąże się z cytozyną. W RNA guanina nadal wiąże się z cytozyną, ale adenina wiąże się teraz z uracylem; na przykład, jeśli cząsteczka DNA ma zasadę adeninową, wówczas uracyl podstawowy będzie wiązał się z cząsteczką DNA na nici mRNA.
Zakończenie jest ostatnim krokiem transkrypcji. Transkrypcja zatrzymuje się, gdy polimeraza RNA rozpoznaje sekwencję zasad na cząsteczce DNA zwanej kodonem stop, która oznacza koniec genu. Polimeraza RNA następnie uwalnia cząsteczkę DNA.
