Osobista przestrzeń tancerza to obszar bezpośrednio wokół ciała, zwany kinesaphere. Obszar ten jest mniejszy lub większy, gdy tancerz porusza się i zmienia pozycje, i jest określany jako bliski kinesphere lub daleko sięgająca kinespfera.
Ta koncepcja została opracowana przez Rudolfa Labana, tancerza i choreografa, który zauważył sztukę ruchu i założył Laban Movement Analysis. Innymi rodzajami przestrzeni wykorzystywanej w tańcu są aktywna przestrzeń kosmiczna i performance. Przestrzeń aktywna jest abstrakcyjną koncepcją, która pojawia się, gdy przestrzeń sama w sobie nabiera znaczącego znaczenia. Przestrzeń wydajności odnosi się po prostu do obszaru, w którym występuje taniec.
