Niepolarny rozpuszczalnik to taki, w którym cząsteczki mają z grubsza taki sam ładunek elektryczny ze wszystkich stron; innymi słowy, ma niską przenikalność elektrostatyczną. Niepolarnymi rozpuszczalnikami są zazwyczaj węglowodory, takie jak pentan i heksan.
Każdy atom na układzie okresowym ma wartość elektroujemności, która opisuje jego zdolność do wiązania się z innymi atomami. Jeżeli różnica między dwoma elementami jest niewielka, wówczas mają one wiązanie niepolarne. Aby cały związek był niepolarny, wszystkie elektroujemności atomów w związku muszą być podobne. Rozpuszczalniki niepolarne również nie mają częściowych ładunków ze względu na niewielkie różnice w elektroujemności. Rozpuszczalniki te rozpuszczają wszystkie rodzaje związków niepolarnych.
Rozpuszczalniki niepolarne są używane do rozpuszczania innych węglowodorów, takich jak oleje, tłuszcze i woski. Heksan stosuje się na przykład do ekstrakcji oleju rzepakowego z nasion. Chociaż jest to niebezpieczne, benzyna nadal jest powszechnie używanym niepolarnym rozpuszczalnikiem do usuwania zanieczyszczeń z części metalowych. Jednakże, niepolarne rozpuszczalniki są ogólnie nieskuteczne wobec cukrów, soli i innych naładowanych cząsteczek, dla których odpowiedni jest polarny rozpuszczalnik, taki jak woda. Niepolarne rozpuszczalniki i polarne rozpuszczalniki nie rozpuszczają się w sobie; mieszanie wody i benzyny, na przykład, prowadzi do unoszenia się benzyny na powierzchni wody. Podczas gdy benzyna i woda przyciągają się nieznacznie, cząsteczki polarne wody są silniej przyciągane do siebie.
Mydła zawierają zarówno składnik niepolarny, jak i składnik polarny. W przypadku mydła niepolarny ogon przyciąga niepolarny tłuszcz, podczas gdy głowa polarna jest przyciągana do wody. Dzięki temu mydło rozpuszcza niepolarne zanieczyszczenia w wodzie; dodanie mydła do mieszaniny wody i benzyny pozwala na połączenie obu w emulsję.
