System dworski był powszechnym stylem życia w średniowiecznej Europie, składającym się z rycerza odpowiedzialnego za dwór i 15 lub więcej rodzin chłopskich pracujących na rzecz utrzymania dworu. Rycerz był władcą dwór i chłopi opłacali się przez pracę.
Rycerz zapewniał ochronę przed walczącymi dworami dla swoich chłopów, ale używał także siły, by rządzić nimi i żądać poddania się. Ten system jest odpowiedzialny za wiele zamków, które przetrwają w Europie. Podczas gdy większość dworów wymarła wraz z rewolucją francuską, w niektórych częściach Niemiec trwały aż do II wojny światowej.
