Stosunek fenotypów to procent organizmów w danej populacji, które mają określoną cechę fizyczną, na przykład leworęczną lub posiadającą niebieskie oczy. Genotyp to specyficzna kombinacja genów w organizm odpowiadający określonej cechie, podczas gdy fenotyp jest fizyczną ekspresją tych cech.
Ludzie, na przykład, dziedziczą w sumie 46 chromosomów od swoich rodziców, po 23 od matki i ojca. Każdy z chromosomów ma małe sekcje, zwane genami, które określają szczególną cechę. Nici chromosomowe o tej samej długości, które mają to samo położenie genu na nici, są nazywane chromosomami homologicznymi. Na przykład, jeśli dana osoba ma dwie pasma chromosomu, które są w jednej linii, jedna od matki i jedna od ojca, a gen koloru oczu znajduje się w tym samym miejscu na każdej nici, ta para chromosomów jest uważana za homologiczną. Jeśli cecha genetyczna dla niebieskich oczu nazywa się B, a cecha genetyczna dla oczu brązowych nazywa się T, a oba chromosomy homologiczne danej osoby są oznaczone jako B (BB), wówczas ta osoba z pewnością będzie miała niebieskie oczy. Jeśli jeden z chromosomów został wyznakowany jako B, a chromosom homologiczny został oznaczony jako T, to istnieje 50-50 szans, że osoba ta będzie miała niebieskie oczy. Gdyby obie nici chromosomu miały etykietę T (TT), osoba ta z pewnością miałaby brązowe oczy. W tym scenariuszu stosunek fenotypowy byłby skoncentrowany na odsetku ludzi w badanej populacji, którzy mają niebieskie oczy lub brązowe oczy. Takie badania są często stosowane w medycynie w celu ustalenia przyczyny niektórych chorób lub innych chorób dziedzicznych.
