Geny, które są segmentami kwasów DNA, znajdują się w jądrach komórek w żywych organizmach. Geny dodają określone białka do chromosomów, które zawierają podstawowy kod genetyczny do życia. Zawierają one informacje potrzebne do budowy komórek żywego organizmu i przekazania cech potomstwu. Geny odpowiadają pewnym cechom, takim jak liczba kończyn, grupa krwi, kolor oczu i ryzyko niektórych chorób.
Większość ludzkich komórek zawiera 46 chromosomów, chociaż plemniki i jajka zawierają tylko 23 chromosomy. Płód powstały w wyniku połączenia plemnika z jajkiem dziedziczy po połowie jego chromosomy od każdego z rodziców. Dwa chromosomy dyktują płeć jednostki; dziewczynki dziedziczą dwa chromosomy X, jeden od matki i jeden od ojca. Chłopcy dziedziczą chromosom X od swoich matek i chromosom Y od swoich ojców. Całkowita liczba genów w żywym organizmie lub komórce nazywana jest jej genomem.
Gregor Mendel, austriacki mnich z XIX wieku, uważany za ojca genetyki, po raz pierwszy opisał proces dziedziczenia cech genetycznych. Studiował rośliny grochu, aby określić, w jaki sposób odziedziczyły cechy i odkrył, że rodzice przekazują cechy potomstwu w określonych wzorach. Słowo "gen" pochodzi od greckiego słowa oznaczającego "narodziny".
