Borsuki miodne mają silną odporność na jady od węży i skorpionów. Mają też inne cechy fizyczne, które chronią je przed skażonymi ugryzieniami i użądleniami.
Borsuki miodne lub ratele jedzą tak wiele węży i skorpionów, że rozwijają naturalną odporność na jad tych zwierząt. Mają niską wrażliwość na jad jako gatunek i mają cechy podobne do swoich krewnych mangusty. Niektóre dane naukowe sugerują, że całe życie małych ugryzień przez jadowite zwierzęta, takie jak pszczoły, skorpiony i węże, pomaga borsukowi zbudować odporność na trucizny.
Oprócz rozwoju odporności, borsuki miodowe mają cechy fizyczne, które pomagają im uniknąć ukąszeń i użądleń od jadowitych zwierząt. Mają twardą skórę, co utrudnia wstrzyknięcie jadu do ich ciał. Ich skóra jest również bardzo luźna, co pozwala im obracać i gryźć wszystkie zwierzęta, które próbują zaatakować i zjadać je. Są szybkie, inteligentne i zacięte. Te cechy oznaczają, że miód borsuka jest mniej podatny na ukąszenia i mniej reaguje na jad węży, skorpionów i pszczół.
W stanie dzikim obserwatorzy widzieli węże ugryzienia borsuków miodnych, widzieli borsuki puchnące i oznaki niepokoju, a następnie śpiące. Po przebudzeniu borsuków, odchodzą, nie pokazując żadnych śladów ugryzienia, które zabiłoby prawie każde inne zwierzę.
