Trzy wulkany wyspy Krakatoa - Perboewatan, Danan i Rakata - zostały wymarłe po kataklizmie z 1883 roku. Pierwsze dwa wulkany, Perboewatan i Danan, zostały całkowicie zniszczone podczas erupcji, wraz z dwiema trzecimi wyspy Krakatoa.
Północna połowa ocalałego wulkanu Rakata wślizgnęła się do oceanu, zamykając przewód magmy. Po 44 latach bezczynności, nowy wulkan zaczął wynurzać się z zapadniętej kaldery w 1927 roku. Ten nowy szczyt, w obszarze pomiędzy Perboewatan i Dananem, został nazwany Anak Krakatoa, co oznacza "dziecko Krakatu". Od 1950 r. Wzrasta w tempie 5 cali tygodniowo i rzadko się zdarza.
