Krakatoa to wulkaniczna wyspa położona w Cieśninie Sunda pomiędzy Jawą a Sumatrą w Indonezji. Wyspa ma 3 mile szerokości i 5 1/2 mil.
Przed masową erupcją w 1883 roku Krakatoa składała się z trzech wulkanicznych szczytów: Perboewatan, Danan i Rakata. 27 sierpnia 1883 r. Cztery eksplozje spowodowały upadek Perboewatan i Danana do morza. Załamanie wywołało falę tsunami o fali 120 stóp, która wyprzedziła małe wyspy w tym obszarze. Erupcje wyrzuciły 11 mil sześciennych gruzu do nieba, w tym warstwy dwutlenku siarki i innych gazów, które okrywały atmosferę świata. Z powodu erupcji Krakatoa, globalne temperatury były o 1,2 stopnia chłodniej przez pięć lat.
