Pingwiny nie hibernują podczas zimy Antarktydy; zamiast tego wykorzystują zimną pogodę do karmienia i rozmnażania. Dzięki warstwom tłuszczu, izolującym futrom i tłustym płaszczom pingwiny są doskonale przystosowane do życia nawet w najzimniejsze miesiące w roku.
Podobnie jak wiele gatunków ptaków, niektóre gatunki pingwinów migrują do swojego pierwotnego miejsca lęgowego, aby rozmnażać się i wychowywać młode. Pingwiny cesarskie rozmnażają się corocznie podczas zimy Antarktydy, żyjąc w środowisku półmroku lub ciemności od czerwca do sierpnia. Z drugiej strony pingwiny z makaronu przebywają daleką odległość od ich letniego lęgowiska i pozostają w strefie polarnej, aby karmić się zimą. W przeciwieństwie do pingwinów cesarskich, pingwiny z makaronu nie pozostają razem w jednej grupie; rozpraszają się w oddzielnych grupach podczas migracji.
