Zoo w San Diego wyjaśnia, że żaden z dużych węży, w tym pytonów, boa i anakond, nie jest jadowity. Zamiast tego węże zabijają swoją ofiarę, dusząc ją w jej muskularnych cewkach. Ten proces asfiksji ofiary nazywany jest zwężeniem.
Podczas gdy pytony nie wprowadzają jadu do ofiary, mają długie zęby, które pomagają w przechwytywaniu żywności, zgodnie z Zoo w San Diego. Jako grupa, pytony konsumują szeroką gamę ofiar, w tym gryzonie, króliki, jaszczurki i ptaki. Pytony z drzewa, takie jak pytony zielone, mają dłuższe zęby niż pytony naziemne. Te długie zęby pomagają pytonom skuteczniej penetrować pióra ich ptasiej ofiary. Wiele ogrodów zoologicznych karmi pytony zmonopolizowane wcześniej zamrożone króliki i gryzonie.
Według Wikipedii jad i trucizna odnoszą się do substancji dostarczanych na dwa różne sposoby. Jałowce są wstrzykiwane za pomocą kłów lub żądła, a trucizny są szkodliwe, jeśli zostaną dotknięte lub wstrzyknięte. Nawet śmiertelne węże, takie jak grzechotniki, są właściwie opisane jako jadowite, a nie trujące. Trucizny wykorzystywane są przez organizmy, takie jak grzyby i krocionogi, aby chronić się przed spożyciem przez drapieżniki.
Zoo w San Diego wyjaśnia, że naturalny zasięg pytonów obejmuje Afrykę, Azję i Australię. W przeciwieństwie do boa i anakond, pytony składają jaja do rozmnażania.
