Istniejące od 2600 B.C.E. do 1900 r. w Baku, Mohendżo Daro było jednym z największych miast starożytnej cywilizacji doliny Indusu. To było miasto rolnicze ze spichlerzem, dużą studnią i rynkiem. To było dobrze zaplanowane z dobrze rozplanowanymi drogami i budynkami z cegieł upieczonego błota i spalonego drewna. Niektóre budynki miały wysokość dwóch pięter, a całe miasto miało 5000 mieszkańców.
Była publiczna łaźnia z piecem do podgrzania wody. Wielka Łaźnia mogłaby być również basenem wykorzystywanym do religijnego oczyszczenia. Poszczególne domy lub grupy domów używały wody ze studni. Niektóre domy miały pomieszczenia przeznaczone do kąpieli i ścieków trafiały do ukrytych kanalizacji na ulicach. Miasto było ufortyfikowane i miało dwie części, Cytadelę i Dolne Miasto. Inne duże budynki mają znaczenie: Pillared Hall i College Hall. Sala Kolegium liczyła 78 pokoi i mogła być rezydencją księdza. Nie jest jasne, czy Mohendżo Daro było miastem administracyjnym, takim jak Harappa, ponieważ obaj mają podobną architekturę. Miasto Mohendżo Daro zostało zniszczone i odbudowane siedem razy, a za każdym razem nowe miasto było budowane nad starym. Uważa się, że zalanie rzeki Indus zniszczyło miasto.
