W latach 30. XX w. edukacja przeszła znaczne zmiany od szkoły podstawowej po szkołę średnią. Nowe osiągnięcia w szkołach podstawowych i średnich stanowiły prekursor obecnych amerykańskich systemów edukacji, podczas gdy kobiety uzyskały łatwiejszy dostęp do wyższych poziomów edukacji formalnej.
W społecznościach wiejskich w 1930 roku, jednopokojowe szkolne domy były nadal powszechne. Jednak nowoczesne systemy szkół średnich i szkół podstawowych rozwijały się na obszarach podmiejskich i miejskich. Uczniowo-skoncentrowany ruch aktywności przyczynił się do powstania profesjonalnych pedagogów: osób, które studiowały i opracowywały skuteczne metody nauczania. W poprzednich latach obowiązki dydaktyczne zazwyczaj spoczywały na najlepiej wykształconej osobie w społeczności, bez względu na doświadczenie w rozwijaniu edukacji.
Lata 1900-1940 były okresem gwałtownego wzrostu dla kobiet w szkolnictwie wyższym. W 1900 roku mniej niż 100 000 kobiet zapisało się na studia. W 1940 r. Było ponad 600 000 studentek. "Studium życia studenckiego", opublikowane w wydaniu "Journal of Higher Education" z 1935 roku, wykazało, że kolegia z uczennicami dzielą się na dwa typy: szkołę średnią i szkołę feministyczną. W tak zwanych kolegiach szkół średnich, kursy koncentrowały się na ekonomice domu, gracji społecznej i przyciąganiu mężów. W kolegiach feministycznych kobiety podjęły zajęcia ukierunkowane na karierę w pielęgniarstwie i nauczaniu wraz z kursami ekonomii domowej. W latach trzydziestych XX wieku kobiety częściej zapisywały się do college'ów, aby kontynuować karierę, a nie wykorzy- stywać wyższe wykształcenie wyłącznie jako symbol statusu, by przyciągnąć męża.
