Rola kobiet w latach trzydziestych XX wieku polegała przede wszystkim na tym, by stać się klejem, który utrzymuje rodzinę razem w wyniku konfliktów gospodarczych, zgodnie z Instytutem Amerykańskiej Historii Gildera Lehrmana. Chociaż mężczyźni nadal byli przede wszystkim zwycięzcami pieczywa kobiety miały za zadanie karmienie i opiekowanie się rodziną przy coraz mniejszych budżetach.
W obliczu kryzysu kobiety podjęły rolę utrzymania domu przy bardzo niskich cenach. Kiedy mężczyźni stracili pracę i znaleźli się bez swojej tożsamości, zamulili się i błądzili, nie wiedząc, co robić. Kobiety pozostawały w pracy, nawet gdy mężczyźni tracili pracę. Musieli podjąć próbę zarobienia niewielkiego dochodu, jaki mogliby uzyskać, do punktów, które były niespotykane. Nigdy nie stracili pracy w domu, ale zamiast tego ponosili większą odpowiedzialność za pomaganie rodzinie w utrzymywaniu zdrowia i utrzymywaniu ich razem w trudnych czasach, z którymi mieli do czynienia. W latach 1935 i 1936 średni dochód mediany dla rodziny w Stanach Zjednoczonych wynosił 1 160 USD, jak podaje Gilder Lehrman Institute of American History. Oznaczało to, że gospodyni domowa miała około 20 dolarów tygodniowo na opłacenie wszystkich niezbędnych rzeczy, w tym żywności dla swojej rodziny i schronienia.