Krosna energetyczne to mechaniczny warsztat napędzany przez wał napędowy. Edmund Cartwright zaprojektował krosna energetyczne w 1784 roku, a pierwszy został opatentowany i zbudowany w 1785 roku.
Przed wprowadzeniem krosna energetycznego w 1785 r. tkactwo było wykonywane ręcznie na dużych, nieporęcznych maszynach. Wynalazek Edmunda Cartwrighta sprawił, że tkanie stało się łatwiejsze i bardziej wydajne. Wszystko, co wcześniej zostało zrobione przez ręce i stopy tkacza, teraz zostało wykonane przez maszynę. Mimo że proces był w większości zautomatyzowany, nadal potrzebni byli ludzie, aby załadować maszyny i naprawić je po zepsuciu.
Krosno energetyczne sprawdziło się początkowo, ale Edmund Cartwright zbankrutował kilka lat po uruchomieniu jego pierwszego krosna. William Horrocks ulepszył wynalazek Cartwrighta, aw 1802 roku opatentował nową konstrukcję krosna energetycznego. Był jeszcze bardziej wydajny dzięki poprawie nawijania materiału z tyłu maszyny. W 1850 r. W Wielkiej Brytanii było 250 000 krosien.
Nawet jeśli krosna energetyczne usprawniły przemysł tekstylny, istniała wada tego wynalazku. Wprowadzenie krosna zaowocowało bezrobociem i obniżeniem płac dla pracowników, którzy nie zostali zwolnieni. Ponieważ krosno było tak łatwe w obsłudze, nastąpił również wzrost pracy dzieci.
