Teoria etyki Platona, znana jako Teoria Form, zakłada, że dobro osoby dąży do najwyższego poziomu moralności, ale cnoty osoby zapewniają umiejętności niezbędne do osiągnięcia pożądanego poziomu moralności. < /strong> Teoria etyki Platona uważa szczęście za najwyższy poziom doskonałości.
Teoria form opiera się na przekonaniu, że dobro jest najwyższą formą. Teoria etyki Platona ewoluowała w miarę upływu czasu, kiedy pracował ze swoim mentorem, Sokratesem. W swoich dziełach Platon argumentuje, że dusza człowieka określa stan szczęścia danej osoby, wskazując tym samym, że dobra dusza wskazuje na dobre życie.
