Programy prezydenta Filipin Ferdinanda Marcosa zawierały ustawę o decentralizacji i ustawę o zachętach inwestycyjnych z 1967 roku. Te programy były częścią aktów Republiki i miały na celu reformę rządu i poprawę sytuacji finansowej. sytuacja na Filipinach.
Ustawa o decentralizacji była aktem przyznającym władzom regionalnym i lokalnym autonomicznego autorytetu. Ustawa o zachętach inwestycyjnych zatwierdziła zachęty do inwestowania na Filipinach.
Prezydent Ferdinand Polityka zagraniczna Marcosa popierała udział w wojnie w Wietnamie po stronie Wietnamu Południowego. Jednak ta sama polityka wspierała otwarte relacje ze wszystkimi krajami azjatyckimi. Był członkiem-założycielem Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej.
Próbując poprawić sytuację finansową na Filipinach, Marcos ogłosił stan wojenny w 1972 roku. Ten ruch przyniósł mu podziw Banku Światowego, ale ostatecznie nie poprawił gospodarki filipińskiej. Marcos opuścił Filipiny nierówne społeczeństwo kapitalistyczne.
Pomimo rozwoju sytuacji w polityce zagranicznej i prób reform rządowych i finansowych, Ferdinand Marcos nadszarpnął jego prezydenturę z korupcją i oszustwami. Zgromadzenie filipińskie próbowało zaatakować Marcosa w 1985 r. W 1986 r. Próbował zachować kontrolę nad rządem, ale nie udało mu się i wyjechał na wygnanie. Zmarł w 1989 roku.
