Królowa Wiktoria ustanowiła współczesną rolę monarchy w monarchii konstytucyjnej i wywarła wpływ na promocję ekspansji i reform brytyjskiego imperium na rzecz biednych, jak podaje strona internetowa The British Monarchy. Podczas niej 67-letnie panowanie Wielkiej Brytanii spowodowało ogromne zmiany społeczne, polityczne i przemysłowe. Jej długowieczność w połączeniu z jej łaską i pustą naturą sprawiły, że stała się narodową ikoną moralnej surowości.
Królowa Wiktoria rządziła w czasach, gdy brytyjski monarcha posiadał niewielką realną władzę polityczną. Niemniej jednak wykorzystała swój tytuł i osobowość, by wpłynąć na sprawy publiczne, tak jak uznała za stosowne. Skutki jej "kulis" zza kulis były widoczne w polityce zagranicznej. Victoria skutecznie zmusiła swoich ministrów do uniknięcia zaangażowania narodu w wojnę Prus-Austria-Dania, oszczędzając w ten sposób Wielką Brytanię przed kosztami masowego zaangażowania wojskowego. Według oficjalnej strony internetowej The British Monarchy Victoria powstrzymała wojnę francusko-niemiecką w 1875 roku, pisząc przekonujący list do cesarza Niemiec, którego syn poślubił jej córkę.
Poprzez osobistą relację z premierem Benjaminem Disraeli, królowa Wiktoria pośrednio ukształtowała politykę zagraniczną, która uczyniła z Wielkiej Brytanii światowe imperium. Za jej panowania Korona przejęła władzę w Indiach od Kompanii Wschodnioindyjskiej; ustawa o Królewskich Tytułach uczyniła Victorię Cesarzową Indii.
Victoria poparła także szereg działań, które zdemokratyzowały kraj, w tym ustanowienie tajnego głosowania, złagodzenie wymogów głosowania i wprowadzenie podwyżek płac dla klasy robotniczej.
