W przedrewolucyjnej Ameryce trzy kolonialne regiony były znane jako Kolonie Nowej Anglii, Środkowe Kolonie i Południowe Kolonie. Razem te regiony obejmowały wszystkie 13 kolonii.
Kolonie Nowej Anglii obejmowały New Hampshire, Massachusetts, Connecticut i Rhode Island. Środkowe kolonie obejmowały Nowy Jork, New Jersey, Delaware i Pensylwanię, a południowe kolonie obejmowały Maryland, Wirginia, Georgia, Karolina Północna i Karolina Południowa.
Każdy region był zróżnicowany kulturowo i gospodarczo, ale stał się bardziej zjednoczony po 1763 roku. Wszystkie regiony kolonialne podzieliły chrześcijaństwo, w szczególności protestantyzm, jako swoją główną religię. Wszystkie były społeczeństwami rolniczymi, chociaż region południowy był silniej uzależniony od rolnictwa niż jego północni sąsiedzi.
