Starożytny Egipt miał gospodarkę rolną i chociaż niewiele jest dowodów sugerujących, że państwo mówi rolnikom, co mają rosnąć, zebrane zostały wysokiej jakości kontrole i podatki. Początkowo starożytni Egipcjanie nie mają systemu monetarnego, co oznacza, że polegają na handlu workami zboża i zboża na towary.
Większość bogactwa starożytnego Egiptu pochodziła z rolnictwa, które obejmowało hodowlę zwierząt, rybołówstwo i uprawy. Ponadto ludzie manipulowali i produkowali surowce w swoim domu, aby produkować płótno, a ostatecznie większe miasta widziały powstawanie fabryk należących do bogatszych członków społeczeństwa. Wydobywano górnictwo, ale znalezione materiały były używane raczej do narzędzi niż do monet przez większość okresu starożytnego Egiptu.
Niewiele wskazuje na to, że urzędnicy powiedzieli rolnikom, co mają produkować. Większość ludzi była samowystarczalna i chociaż towary zostały zebrane w formie podatków, wielu z nich miało już dość, by magazynować jako nadwyżkę. Ponieważ początkowo nie istniała forma monet w starożytnym Egipcie, możliwe było wykorzystanie tej nadwyżki jako formy handlu wymiennego. Wszelka wymiana handlowa poza regionem lokalnym odbywała się pomiędzy kupcami rynkowymi działającymi w imieniu faraona i dużych majątków.
