Segmentowa asymilacja to socjologiczny model doświadczeń imigrantów, którzy przyjmują aspekty nowej kultury. Uważa, że bariery społeczne i ekonomiczne mogą być tak poważne, że powodują zniżkową mobilność wśród niektórych grup imigrantów i tworzą opozycyjne formy kultury.
Przykładem opozycyjnej formy kultury może być młodzież z mniejszości dołączająca do brutalnego gangu ulicznego, ponieważ czuje, że nie ma dla nich żadnej innej możliwości w społeczeństwie. W ramach częściowej asymilacji niektóre grupy imigrantów mogą z powodzeniem przyswajać się, podczas gdy inne nie mogą wycofać się z głównego nurtu. Teoria ta została po raz pierwszy opracowana przez Alejandro Portes i Min Zhou w 1993 roku.
