Ludzie o kontrolujących osobowościach czują kompulsywną potrzebę kierowania swoim środowiskiem i dyktowania zachowań innych ludzi. Nie są w stanie przyznać się do błędów, przyjmować autorytetu bez pytania, zawsze nalegać na rację, są wrogo nastawieni do krytyki i znajomych z mikromanażu, rodziny i współpracowników.
Kontrolowanie osobowości jest motywowane albo przez patologiczną potrzebę dominacji, albo poprzez wbudowany lęk przed utratą kontroli nad ich życiem. Pierwsi często prześladują innych ludzi, by dostosowali się do ich pragnień, podczas gdy ci ostatni mają tendencje do nadmiernego planowania lub planowania swojego życia, aby uniknąć niepewności. Spędzają oni wyjątkowo dużo czasu, planując swoje działania i organizując swoje otoczenie, i stają się bardzo zdenerwowani, gdy wydarzenia rozwijają się zgodnie z planem.