Sztuka prehistoryczna odnosi się do globalnych i nieokreślonych początków ludzkich osiągnięć artystycznych, z których pierwsze próby osiągnęły około 100 000 B.C. w formie afrykańskiej sztuki rocka. To, co stanowi pierwszy dowód ludzkiej pracy z zamiarem prawdziwego artystycznego celu, jest przedmiotem debaty, ale ogólnie przyjmuje się, że takie dzieło istniało w erze górnego paleolitu 40 000 Lata temu. Sztuka prehistoryczna obejmuje te artystyczne przedsięwzięcia stworzone przez konkretną kulturę, zanim opracowano system pisma lub zanim nawiązano kontakt z inną kulturą, która posiadała jakąś formę pisemnej ewidencji w miejscu, w którym zaczyna się sztuka starożytna.
Końcowa data tego, co reprezentuje prehistoryczną sztukę kultury i początek jej starożytnej sztuki różni się w różnych częściach świata. Niektórzy archeolodzy interpretują niektóre artefakty i narzędzia od 100 000 do 50 000 lat pne, paleolitu środkowego, jako przykłady formy prehistorycznej artystycznej ekspresji w ich powstawaniu.
Wczesna sztuka prehistoryczna składa się z przenośnych dzieł sztuki, takich jak paciorki i figurki oraz malowidła naskalne. Ceramika pojawiła się później, wraz z rzeźbą i konstrukcją kamiennych megality. Rozwój obróbki metali w epoce brązu doprowadził do powstania nowych mediów do produkcji przedmiotów, które można uważać za nie mające żadnego innego celu niż sztuka.
