Wielostronne umowy handlowe to porozumienia dotyczące kwestii handlowych między trzema lub więcej krajami. Są trudne do wynegocjowania ze względu na ich złożoność, ale po uzgodnieniu są bardzo potężne i korzystne dla zaangażowanych narodów, nadanie każdemu krajowi równego statusu w zakresie handlu.
Przykładem wielostronnej umowy o wolnym handlu jest Północnoamerykańska Umowa o Wolnym Handlu (NAFTA), stworzona w celu ułatwienia handlu między Stanami Zjednoczonymi, Meksykiem i Kanadą. Kontrowersyjny układ wymagał podjęcia wspólnych wysiłków trzech prezydentów USA. Zlikwidowano taryfy między trzema krajami, czyniąc z Ameryki Północnej największą na świecie strefę wolnego handlu. Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej, czyli ASEAN, obejmuje 10 narodów w Azji Południowo-Wschodniej i zostało utworzone w celu stymulowania wzrostu gospodarczego jego członków. Umowa o wolnym handlu między Ameryką Środkową i Dominikaną, czyli CAFTA-DR, została stworzona przez Stany Zjednoczone i sześć innych krajów. Jego celem było otwarcie handlu na obszarze Ameryki Środkowej. Poprzez radykalne obniżenie taryf zwiększyło wymianę handlową między państwami członkowskimi.
Światowa Organizacja Handlu została utworzona w celu promowania globalnego wolnego handlu i administrowania istniejącymi umowami handlowymi. Każdy członek organizacji otrzymuje status kraju uprzywilejowanego, co stymuluje handel poprzez obniżanie ceł. WTO rozwiązuje również spory handlowe i pomaga w negocjacjach nowych umów handlowych.
